بررسی همبسته‌های اجتماعی فعّالیّت‌‌های ورزشی دانشجویان دانشگاه مازندران

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان همبستگی بین جنسیّت دانشجویان و الگوهای فعّالیّت‌های ورزشی (میزان مشارکت در فعّالیّت‌های ورزشی، نوع فعّالیّت‌های ورزشی مورد علاقه، و علل انجام فعّالیّت‌های ورزشی) انجام گردید. با استفاده از روش تحقیق پیمایش، تعداد 303 نفر از دختران و پسران دانشجو در دانشگاه مازندران از طریق روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای متناسب و به طور تصادفی انتخاب شده و بر اساس اطّلاعات گردآوری شده از طریق پرسش‌نامه‌های خود اجراء در کلاس درس، الگوهای فعّالیّت ورزشی آنان مورد مطالعه قرارگرفت. یافته‌های تحقیق، حاکی از آن است که گرچه حدود سه پنجم از کل دانشجویان مورد بررسی به انجام فعّالیّت‌های ورزشی می‌پردازند، میزان مشارکت دانشجویان پسر در فعّالیّت‌های ورزشی به طور معناداری بیشتر از دانشجویان دختر می‌باشد. ورزش‌های مورد علاقه دانشجویان پسر به ترتیب اولویّت عبارتند از: پیاده روی، فوتبال، شنا، نرمش و بدن‌سازی؛ درحالی که همتایان دختر آن‌ها به پیاده روی، انجام نرمش‌های سبک، شنا و والیبال علاقة بیشتری دارند؛ مهم‌ترین دلایل انجام فعّالیّت‌های ورزشی در بین دانشجویان پسر به ترتیب اولویّت عبارتند از: حفظ و ارتقای سلامتی، کسب لذت، تفریح و شادابی؛ درحالی که دانشجویان دختر برای کاهش وزن، تناسب‌اندام، و حفظ سلامت جسمی‌شان به فعّالیّت‌های ورزشی روی می‌آورند. همچنین، احتمال مشارکت در فعّالیّت‌‌های ورزشی در بین آن دسته از دانشجویان بیشتر می‌باشد که از حمایت اجتماعی بیشتری برخوردار بوده‌اند، توجه بیشتری به سلامتی خود داشته‌اند، یک یا چند نفر از اعضای خانواده‌شان ورزش می‌کرده‌اند، و دوستان ورزشکار داشته‌اند. به نظر می‌رسد سوق دادن توجّه و علاقة دانشجویان به سوی با اهمّیّت پنداشتن سلامتی‌شان، همراه با ارتقای میزان دانش و آگاهی آن‌ها راجع به اثرات مفید ورزش برای کسب و حفظ سلامتی جسمی‌ و روانی، و نیز ترویج ورزش عمومی‌در خانواده‌ها، می‌تواند در بالا بردن مشارکت ورزشی دانشجویان مؤثّر باشد.